kişide vücut algısının bozulması ile gözlenen bozukluktur. kişi yemek yemez, yediğini kusar, aldığı besin vücudunun ihtiyaçlarını karşılamaya yetmediği için beden ciddi bir çöküntüye uğrar.
yemek yememesinin nedeni şişmanlama korkusudur. son üç ayda kişide belirli bir kilo kaybı, çıkartma yahut kısıtlama davranişı varsa bu tanı konulabilir.
i̇ki alt tip vardır; çıkarıcı(kusucu) ve kısıtlayıcı.
kısıtlayıcı grubun iradesi daha kuvvetlidir. yemezler.
kusucu kısımda ise ciddi kişilik bozuklukları gözlenebiliyor.
bakın, bu insanlar okumuş insanlar. yani okullu. haliyle durumun farkında olduğunu falan söyleyebilirler ama külliyen yalandır. kişi sizi kandırmak için söyler bildiğini okumaya devam eder. genelde yemekten başka bir şey düşünmezler. böyle temel bir ihtiyacı da es geçmek kişide ciddi sorunlar yaratır.
bu kişilerde ilave olarak depresyon gözlenir. çünkü adamın vücudunda besin yetersizliğinden dolayı serotonin kalmaz, hormon düzeni iflas eder. bu yüzden antidepresanlar da işe yaramaz. (antidepresan çalışma mantığı için:
(#1935267))
bu hastaları ya alır besi tavuğu gibi bağlayıp beslerler(egzersiz yasaklanır. çünkü adam zaten günde 300 kalori ile başlıyor onu da yakacağım diye klinikte aşağı yukarı koşmaya uğraşırsa sıçar), ya da kalp, iç kanama gibi sorunlarla ölür. zaten bu depresyon gibi çoğu yancı sorun beslenmenin düzenen girmesi ile sona erer.
binde 4 gözlenir. genelde kadınlarda gözlenir. erkeklerde kas dismorfisi olarak gözlenir. ergenlik ile başlar.
müdahale edilmezse ölüm riski her on yılda %5 katlanarak artar.
aslını soracak olursanız anlaması çok basittir. hastanın vücut sistemleri aksar, yanakları şişer, kıllanma gözlenir, dişler çürür, parmak, cilt sağlıksız bir görünüm alır; endokrin eksikliği, adet görmeme gözlenir, ödemden ötürü bacaklar şişebilir. ciltte kılcak kanamalar gözlenir. ekinoz gibi karartılar gözlenir. karaciğer çalışmazsa da cilt sarı siyah olur.